Op verzoek van de Historische Vereniging Boskoop blikt John Dortland terug op Danker Dortland, zijn vader èn de man die generaties Boskopers voorzag van groente en fruit. Vanuit de auto en de winkel.
Door John Dortland
Danker werd geboren op 12 mei 1921. Hij was er een van een tweeling. Zijn zus Nel was hem enkele minuten voorgegaan.
Zijn jeugd bracht hij door aan de Puttekade, nu Noordeinde. Volgde de lagere school aan de Achterkade, thans Burgemeester Colijnstraat. En was leerling van de bekende juf Frissel. Hij was geen studie bol.
Zijn vader Jan had in die tijd een fruitwinkel in de Bootstraat nr. 7a, waar mijn pa Danker al snel aan het werk was. Op zijn veertiende ging hij voor zichzelf beginnen. Met een ponywagen, met pony Pucky ervoor, ging langs de deur, met fruit. Dit heeft hij gedaan tot mei 1946. Met een onderbreking in een deel van de oorlog. De ponywagen werd in dat jaar ingeruild voor een motorcarrier.
Op 1 november 1944 trouwde hij met Annie Bakker. Zij heeft vanaf haar trouwen altijd in de winkel gestaan. En dat naast het huishoudelijk werk. Inmiddels was zijn vader Jan, mijn opa, gestopt met de winkel in de Bootstraat. Opa was als marktkoopman verder gegaan. Mijn vader is toen een dagwinkel begonnen in fruit, in een gedeelte van het pand van boekhandel Jongejan. Het pand waar later de kruidenierswinkel ‘t Centrum heeft gezeten, onder de kerktoren. Mijn moeder stond in de dagwinkel en m’n vader ging met zijn motorcarrier langs de deur. En later met een bestelauto, op het laatst met een VW-pick-up.
Tot 1953 hebben zij ‘onder de toren’ de winkel gehad. Daarna zijn ze op Zijde nr. 8 verder gegaan.
Hij kwam dus als jong ventje bij mensen aan de deur, waar hij vele jaren lang bleef komen. En vervolgens bij hun kinderen en zelfs de kleinkinderen werden zijn klant. In alle delen van Boskoop zaten de klanten. Het waren vaak lange dagen, mooi of slecht weer, dat maakte niet uit, hij ging door.
Om vier uur bij de veiling
Om aan zijn waren te komen, die door grossiers werden thuisgebracht, ging hij ook twee keer per week ‘s-morgens om vier uur zijn bed uit en reed hij naar de veiling in Rotterdam, Noordplein, om daar de verse producten in te kopen. Bij thuiskomst wachtte dan gewoon weer een lange dag venten. Ook ik, als jong ventje, moest mee helpen bij het venten of in de winkel. Je wist niet beter. Ik heb hierdoor heel veel ‘oude’ Boskopers leren kennen.
Danker, man met een bijzondere naam. Oud en jong kende hem vaak alleen als Danker. Ik herinner mij nog, dat er een ansichtkaart kwam van een klant, die met vakantie was, met het adres: dhr. Danker, Groenteman, Boskoop. Menigeen dacht dat Danker zijn achternaam was.
Bij sommigen was hij ‘kind aan huis’. Hij had de huissleutel, legde de producten in de keuken, waar de portemonnee in de keukenlade lag en rekende zelf af.
Vertrouwenspersoon
In die tijd was een groente- en fruitboer, een melkboer, een bakker, vaak een vertrouwenspersoon. Persoonlijke dingen werden met m’n pa gedeeld. Als zoon zeg ik, hij was een goedzak. Het gebeurde soms, als iemand die week niet kon betalen, nou dan de volgende week maar, of zelfs, laat maar zitten. Rijk is hij er niet van geworden, maar hij was een gelukkig man. Nooit chagrijnig. Een bekend grapje van hem: klant vraagt 2 ons spinazie, m’n pa: krijg je visite?
Ruim 50 jaar in die business
Tot begin 1975, heeft hij zelfstandig zijn groente- en fruitzaak gehad. De verdiensten werden steeds minder, en de genadeklap kwam, toen op het plein voor het gemeentehuis, dus bijna tegenover de winkel aan de Zijde, op zaterdag een markt werd gehouden, waar ook groente en fruit werd verkocht.
Het werd tijd voor iets anders. Wat wil, in het Snijdelwijk, opende ViVo Hagen een supermarkt. Hij werd gevraagd om daar de afdeling groente en fruit te bestieren.
Heel wat Boskopers hebben mijn vader en ook mijn moeder, daar meegemaakt. Van 1975 tot aan zijn AOW-leeftijd in 1986, heeft hij daar gewerkt. Weer met plezier in groente en fruit. Dus ruim 50 jaar in die business.
Hij was gek op z’n 3 kleinkinderen, Manon, Danker en Paul. Elke zaterdagavond, zelfde tijd, ging de telefoon, opa moest even met zijn kleinkinderen spreken. Een gezonde strijd als voetbalfan, hij PSV, kleinkinderen Ajax. Lekker bekvechten samen. Het typeerde mijn vader, altijd aandacht voor een ander.
In 1997 is m’n pa Danker overleden. Maar gelukkig heeft hij en mijn moeder nog hele mooie jaren gehad, samen, na het werkzame leven. Daar ben ik heel blij om.
Bij dit artikel staat noodgedwongen slechts 1 foto. Dat heeft een technische reden, maar gaat veranderen. Tot die tijd is de rest van de foto’s te zien op de Facebookpagina van de HVB. Waarvoor excuses.
Bij de foto’s:
1. Met de ponywagen aan de Zijde tegenover garage de Rooij.
2. Voor de winkel ‘onder de kerktoren’.
3. Op de motorcarrier kruispunt dorp.
4. De winkel aan de Zijde.
5. Bij ViVo Hagen, Snijdelwijk.
Namens de HVB dank voor dit mooie postume eerbetoon aan deze Bekende Boskoper.
Recente reacties